Σταφιδικές ιστορίες της Πάτρας, Οίκος Βουρλούμη

Η πόρτα που βλέπουμε με το οικόσημο στο άνω μέρος (ΑΒ με το ένα γράμμα μέσα στο άλλο), κρύβει μια μεγάλη ιστορία στο χώρο της Πάτρας και του ευρωπαϊκού σταφιδικού εμπορίου περί το 1900.
Η πόρτα ανήκει στις ιστορικές σταφιδαποθήκες και σταφιεργοστάσιο του μεγάλου εμπόρου σταφίδας Θεόδωρου Βουρλούμη, τα αρχικά στο οικόσημο είναι το όνομα του πατέρα του, ΑΒ – Αθανάσιος Βουρλούμης). Το σταφιδεργοστάσιο Βουρλούμη εγκαταστάθηκε στην διασταύρωση των οδών Όθωνος Αμαλίας και Τριών Ναυάρχων στα 1890.
Ένα εμβληματικό κτήριο που σήμερα το έχουμε κάνει μπουζουξίδικο και αποθήκες, ενώ σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα είχε γίνει ένα μοναδικό μουσείου οίνου (ευτυχώς από φέτος στον 1ο όροφο δημιουργήθηκε ένας ιδιωτικός πολυχώρος).
Δείτε παρακάτω τα οινοποιεία και κάβες στο Πορτό στις αποβάθρες του ποταμού Ντούρο, για το πώς θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν αυτές αλλά κι άλλα κτήρια που έχουμε στην Πάτρα.
Ο Θεόδωρος Βουρλούμης (1851 – 1919) ήταν Έλληνας σταφιδέμπορoς από το Κούμανι Ηλείας, εγκαταστάθηκε σε νεαρή ηλικία στην Πάτρα και ασχολήθηκε με το εμπόριο σταφίδας.
Με τον Ιωάννη Παππά άνοιξε εμπορικό κατάστημα στο Λονδίνο ιδρύοντας με αυτόν τον τρόπο τον εμπορικό οίκο Βουρλούμη, ο οποίος εισήγαγε μεγάλες ποσότητες ξηρών καρπών στην Αγγλία. Υπήρξε σημαίνον πρόσωπο του Αγγλικού Σίτυ, μένοντας στο Λονδίνο πάνω από 40 χρόνια και υπήρξε επίσης εκ των εμπνευστών της Προνομιούχου Εταιρείας της σταφίδος “Ενιαίας”.
Όταν η Γαλλία εισήγαγε υποκείμενα κλήματα ανθεκτικά στη φυλλοξήρα από την Αμερική, και αντικατέστησε τα παλιά αμπέλια με νέα, είχε σαν αποτέλεσμα οι ελληνικές εξαγωγές να μειωθούν οδηγώντας στην αρχή της ελληνικής σταφιδικής κρίσης του 1895. Με αυτό σαν αφορμή ο Βουρλούμης εισηγήθηκε την παρακράτηση από το κράτος σε είδος στη σταφίδα, διαχωρισμός των ποιοτήτων, εξαγωγή των καλυτέρων και αποθήκευση και προώθηση των κατωτέρων στην οινοποιία και την οινοπνευματοποιία.
Η οικογένεια είχε και ένα εξαιρετικό κτήριο στα ψηλά Αλώνια που δυστυχώς δε υπάρχει σήμερα, ήταν το γνωστό Κτήριο Βουρλούμη στα Ψηλά Αλώνια, Αθ Διακου & Ψηλαλωνια, διαγώνια από το σημερινό Abbey.
Ήταν το πρώτο κτίριο που κηρύχθηκε διατηρητέο στην Πάτρα (1967), πριν βγει ο νόμος περί διατηρητέων της Μερκούρη.
Κάποια στιγμή πριν την χούντα στεγαστικέ εκεί η ασφάλεια Πατρών και κάποιο βιβλιοπωλείο. Στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο ήταν αρχηγείο της Βερμαχτ. Αργότερα στο κάτω μέρος ήταν το καφενείο του Παπαθεοδώρου και μετέπειτα του Λειβαδίτη.
Όμως η Παναχαϊκή, που είχε αγοράσει το ακίνητο το 1959 δεν μπορούσε να το συντηρήσει. Έγινε πρόταση να πουληθεί στο Δήμο για να γίνει Μουσείο επί δημαρχίας Τσερώνη.
Ο δήμος δεν το ήθελε γιατί δεν είχε τα απαιτούμενα κεφάλαια (Οι συνεδριάσεις επι του θέματος δημοσιεύονταν στον Εθνικό Κήρυκα) και μετά από μαραθώνιο προσφορών και αντιπροσφορών, δόθηκε αντιπαροχή στον μηχανικό Φινέ. Με κάποιο τρόπο άρθηκε η απόφαση περί διατηρητέου και κατεδαφιστικε.
Η Παναχαϊκή έχει διαμερίσματα και ένα μαγαζί στην πολυκατοικία.
Πηγές:
- https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%92%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B7%CF%82
- https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CE%92%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B7
- https://www.thebest.gr/article/356347-
- https://www.thebest.gr/article/322033-
- http://productsgreek.com/greek-products-news/65-i-stafida-ileias
- http://paliapatra.gr/index.php?/category/108
- https://www.facebook.com/groups/patrasmemories